Uzlaşmanın önündeki en büyük engel uzlaşma fikri, ile uzlaşılamamasıdır. Uzlaşmanın bir kişilik mesele-' si olarak algılanması, yetersizlik, zayıflık olarak görülmesi bazı insanlarda uzlaşmaya karşı "antipatik" bir yaklaşım doğurur. Halbuki uzlaşma güçlü kişiliklerin teşebbüsüdür. İnsanlarla, kurumlarla, zamanla ve problemlerle uzlaşırız. Yerine göre uzlaşmak problemle birlikte yaşamaya rıza göstermek, problemin çözümünü ertelemektir. Yerine göre problemlerin çözüm yollarında birleşmektir. Uzlaşma felsefesinin ayrıntılarını konusu daha uygun düşecek bir yazıya bırakıp yönetici-uzlaşma ilişkisinde şunu hemen söyleyelim: Uzlaşma, yönetici için stratejik bir tavırdır. Uzlaşmak için en doğru zaman ortaya çıkacak ilk fırsattır. Eğer ihtiyaç varsa.. DERLEYEN... (EDİTÖR) İletişim:[email protected]
Bir yaşam koçuyla tanıştığınızda, akla gelen ilk soru bu olur. Koçluk nedir? Yaşam koçları bu soruya birçok şekilde yanıt verilebilirler. Bunun dışında siz de internet ortamında arama yapar ve yaşam koçluğuna ait bir çok tanım okuyabilirsiniz. Bütün bunlar bir fikir oluşturmakla beraber, bazen size uygun gelen bir cevap olmayabilir. Bunun sebebi koçluk çalışmalarının (uygulamalar her ne kadar teknik ve statik gibi görünse de) kişiye özel olması ve koçluk uygulamasının herkes için farklı bir sonuç vermesidir. Hepsinden önemlisi de beklenilen sonucu danışanın kendisinin belirlemesidir. Kısacası, Koçluk uygulamaları kişiye özeldir ve yaşandıkça fark yaratır. Biz yine de koçluğu tanımlarsak; ’’Koçluk, hayatımızı istediğimiz yönde değiştirebileceğimizi bilerek, gerçekleştirmek istediğimiz hedeflerimize (hayallerimize) en kısa yoldan ve hızlı bir şekilde ulaşabilmenin yöntemleridir.’’diyebiliriz. Şimdi bu statik tanımı bırakalım ve daha yakından koçluğu
Yapısal Bozukluklar Kopmayı Arttırır. Amaçlara bağlı olmakla işe bağlı olmanın her zaman aynı şey olmadığını gözlüyoruz. Girişimin amaçlarını paylaşan bir eleman, girişime bağlılık duymayabilir. Bir insanı işe bağlı tutmak için yerine getirilmesi gereken şartlar vardır. Bu şartlar yerine getirilmediğinde bağlılık zedelenir. Şartlan korumak ve iyileştirmek gerekir. Kopmalar amaçlarla ilgili şüphe ve güvensizliklerden ziyade yapısal bozukluklardan kaynaklanabilir. Eleman, girişimin amacını paylaştığı halde, içinde bulunduğu yapısal şartları kişisel gelişimi ve refahı bakımından yetersiz gördüğünde, aynı amacı taşıyan ama bu yapısal bozukluğu taşımayan bir başka girişime geçme isteğinde bulunabilir, geçebilir. Öyleyse amaçların, güçlü yapısal şartlarla desteklenmesi, güven verici bir alt yapı burulması gerekir. Kamuda olsun, özelde olsun birçok sektörde amaçlara bağlı olmamakla suçlanan insanların asıl problemleri bünyenin yapısıdır. Bunların yapısal değişikliklere ilişkin
Kuvvetlerinden Tam Olarak Faydalanılmayan insanların Kullandıkları Kapasite Tamamen Devre Dışı Kalabilir. Bir insanın kendi kapasitesi hakkındaki görüşünün ne olduğunun bilinmesi gerekir. Kendisine verilen göreve bakış açısı, görevi ile ilişkisinin niteliği, büyük ihtimalle bu görüş doğrultusunda oluşacaktır. İş yerinin en büyük ve en önemli "kamyonunu" kullanması gerektiğine inanan birisinin en küçük "aracı" kullanma görevini, nasıl yapacağını tahmin etmek için fazla hayal fücüne gerek yok herhalde. Yeterli kapasiteye sahip olduğunu, diğerlerinden bir adım önde olduğunu fakat buna rağmen kuvvetlerinden tam olarak faydalanılmadığını düşünen birisinin getireceği problemler, kapasitesinin zorlandığını düşünen birisinin getirebileceği problemlerden daha hafif olmayacaktır. Ya kapasiteye uygun görev verilmelidir ya da kapasite ilgili insanın zannettiği gibi dolu değilse, kapasitesi inandırıcı şekilde kendisine tanımlanmalı, beklenti ustalıkla kırılmalıdır. Herkesin işin
Üstün Zekâlı Bir Çocuk, Orta Zekâlılar Arasında Geri Zekâlı Gibi Durur. Eski insanların" yeni durumlara uyum sağlamaları için tedbirler alınırken "eski durumları" aşmış "yeni insanlarında doğru istihdamı gerekir. Standartların çok üzerindeki bu insanlara kendileri ile yarışabilmeleri için uygun kulvarlar açılmalıdır. Sonra, bu "yeni" ve "ilerde" insanların kendi aralarında yarışmaları da sağlanmalıdır. Yani koşu, sınıflandırılmalıdır. Herkes kapasitesine uygun olanlarla yarıştırılmalıdır. Denk kapasiteler yarışmalıdır. Standartların çok üzerindeki insanlar doğru yerlerde istihdam edilmezlerse verimli olamazlar. Orta zekâlı çocuklarla dolu bir sınıfta onlarla birlikte eğitilmeye çalışılan üstün zekâlı bir çocuk, geri zekâlı gibi görünür. Uyum problemleri yüzünden basit işlerde başarılı olamaz, çünkü bu basit işleri yapmak/başarmak istemez. Bazı araçlar en verimli üretimlerini/hizmetlerini tam kapasite yüklendikleri zaman yaparlar. Yüksek standartlarda insanların en doğru
Öğrencilerin birçoğunda ‘Öğrenilmiş çaresizlik’ vardır. Buna şu örneği verebiliriz: Çevresinden, arkadaşlarından devamlı olarak matematik dersinin zor olduğunu duyan öğrenci, bu derse önyargıyla yaklaşır. Girdiği matematik sınavından da zayıf alırsa şunu söylüyor: ‘Ne yaparsam yapayım matematikten başarılı olamayacağım.’ Bundan sonra da matematik sınavlarına hiç çalışmıyor ve hep zayıf alarak bu düşüncesini iyice pekiştiriyor. ‘Öğrenilmiş çaresizlik’ ile ilgili şu hikâye meşhurdur: Köpekbalığını ortadan cam bölme ile ayrılma büyük bir akvaryuma koyarlar. Diğer tarafa da küçük balıklar koyarları Acıkan köpekbalığı, küçük balıkları yemek için her hamle yapışında burnu cama çarpar. Bunu yüzlerce kez yapınca, artık hiç hareket etmez olur. Bu arada camı kaldırırlar, öbür taraftaki balıklar köpekbalığının önü
insanlar doğduğu andan itibaren bireysel sorunlarla iç içe yaşarlar. Kişi hayatta karşılaştığı problemleri çözmek için kendince bir takım çözüm yolları bulmaya çalışır. Bu çözüm yolları insanın ruh sağlığını dengede tutar. Acıkan bir insanın yemek yemesi, yorulan bir insanın dinlenmesi ne kadar fizyolojik bir olaysa, bireysel sorunları olan insanlarında bu sorunlara çözüm yolları araması ruh sağlığı açısından en doğal ihtiyaçtır.
Kişinin bireysel sorunlarını çözmede en fazla ihtiyaç duyduğu davranış biçimleri:
- Anı yaşamak&n