Ders, herkesin karşısına çıkan bir eylem sürecidir. "Ders çalışacağım", "Derse iyi çalışmadım", "Derse geç kaldım", "Dersine çalıştın mı?" gibi ifadeler ne kadar da hayatımızın içindedir. "Ders" denen eylem sürecine bakış açısı herkeste farklı olabilir. Kimimiz hoşlanır bu sözü duyduğunda, kimimiz nefret ölçüsünde tepki gösterir. Kimimizde de bu, dersine göre değişkenlik gösterir. Dersler, derslerin içinde geçen konular, o konuların temelini oluşturan ana fikirler ve formüller.. Bunlar, genelde geçmişte yaşamış, "büyük" dediğimiz düşünürlerin çabaları ve ispatlamalarıdır aslında. Dikkat ettiğimizde her formülün, her fikrin özünde "mantıksal bir temel" olduğunun farkına varabiliriz. Yani, "mantıklı" ve "ispata dayanan" her fikir karşımıza semboller (sayı ve kelimeler) çerçevesinde oluşmuş bir ders olarak çıkmaktadır. Dersin oluşumu, düzenlenişi, konu ayrımları Milli Eğitim anlayışına göre şekillenmiştir. Bir konu, bizim için çok basit ve anlaşılır olabileceği gibi, özverili bi
Araştırmalar, dinlemenin konuşmaktan daha zor olduğunu göstermekte. İnsanların neden dinlemekten çok konuşmak için gayret ettiklerine dikkat edin. Dinleme, beş duyu organımız içinde en fazla çalışanıdır. Bu sayede elde ettiğimiz çevresel veriler, kişilik olarak gelişim sürecinde en etkin faktörlerdir. Bunun yanında gözleme dayalı "girdileri" de unutmamak gerekir. Öğrenme, beş duyumuzu birden işin içine kattığımız oranda hızlanacaktır kuşkusuz. Örneğin, dinleyerek elde ettiğimiz bir bilginin konuşarak aktarılması, sadece dinleyerek elde edilmesine kıyasla daha etkili olur. Ne kadar hayata dönük öğrenirsek bilgi dağarcığımız da o kadar zenginleşecektir. "Hayata dönük" demek, bilgiyi beş duyumuzla kullanabilmek, bir bakıma zihnimizde işlemek demektir. İşlemediğimiz bilginin ezber bilgiden hiçbir farkı olmaz. Dinlemeyi başlangıçta zor bulmamız bahane haline gelmemelidir. Dinleme ve öğrenme bütün bir ömre eşlik eder. Ders dinlemede kullanabileceğimiz en etkili reçete, aktif k
Yaşamlarımızdaki ani ve bazen korkutucu değişiklerle başa çıkmanın tek yolu içsel huzurdur. Kişisel gelişim de aslında buna denk düşer; eğer hayatın ve olayların karşımıza çıkardığı sorunlarla baş edebilmeyi istiyorsak, onu sesine kulak vermekten başka çaremiz yoktur. Kişisel gelişim yolculuğu, bir yandan esnek kalmamızı sağlarken diğer yandan koşullarımızın idaresini ele almamıza yardımcı olabilir. Ama ruhsal hareketlerden terapiye, şifa uygulamalarına inziva yerlerine ve gelişim merkezlerine varana dek o kadar çok seçenek var ki, bu yolculuğa nereden başlayacağız? Kişisel Gelişim Eğitimleri aradığınız yanıtları bulmanıza yardımcı olacaktır.
Kişisel Gelişim Eğitimleri ile ilgili detaylı bilgi için 232 422 59 54 numaralı telefondan veya burayı tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Üstün nitelikli "kilit personelin" bütün vasıfları ile bilinmesi bunalım dönemlerinin az zararla geçiştirilmesini sağlar. Bu, yola çıkan bir insanın, cebinde "tamirci" adresleri bulundurmasına benzer.. Hangi tür krizde, hangi elemana, hangi görevin yükleneceği önceden planlanmalıdır. Bu süreç kendi haline bırakılırsa kriz kendi personelini kendisi çıkarır... ya da çıkaramaz. Her iki durumun da sakıncaları vardır. "Sürükleyen personelin" bu şekilde ortaya çıkması geçici bir ferahlık sağlayabilir. Ancak "nereye sürükleyeceği" problemi vardır. (Bu konu liderlik açısından ele alınmamalıdır. Liderlik açısından konunun değişik yönleri vardır.) DERLEYEN... (EDİTÖR) İletişim:[email protected]
Disipline katılma, disiplini arzu etme, kolaylaştırma tavrının "yakıtı" moraldir. Bir başka deyişle moral olmadan sorumluluk duygusu "taşınamaz". Sorumluluk duygusuna sahip olmak başkadır, bu duyguyu "taşımak" başkadır. Bunu da boş ve dolu tabancalara benzetebiliriz. Moral; dayanma gücü (tahammül), direnç, istek, coşku ve benzeri duyguların bir demetidir. "İşim önemli, başarıyorum, takdir ediliyorum.." gibi duygular moral kaynağıdır. Bu kaynağın başında "yönetici" durmaktadır. "Moralsiz" bir faaliyetin en büyük sorumlusu yöneticidir. İnsana, insan kaynaklı problemlere ilgi duymayan bir yönetici "moral" veremez. DERLEYEN... (EDİTÖR) İletişim:[email protected]
Yönetici ile liderin farklı insanlar olduğu zaman zaman vurgulanıyor. Hepimiz "yönetici verilen görevi yapar, lider yönlendirir" "Yönetici gördüğü kabiliyet ile çalışır, lider kabiliyetleri uyandırır" türünden ifadelerle karşılaşıyoruz. Bu konuda kısa yoldan şunu söyleyeceğiz: Diğerlerini motive etmek zorunda olan herkes liderlik özelliği taşımalıdır.
Hepimiz küçülen dünyada birleşen dev girişimleri, ekonomi ile siyasetin iç içe olduğunu; meselâ Amerikan dış ticaretinin nerdeyse Beyaz Saray'dan yönetildiğini, şartların gittikçe ağırlaştığını, serbest piyasa ekonomilerinin dünkü demir perde ülkelerinde bile tutunduğunu, gümrüklerin ardına kadar açık olduğunu, rekabetin son derece yoğunlaştığını, ileri derecede teknoloji üretimi ve ithali ile makineleşmenin-modernizasyonun had safhada bulunduğunu, bütün dünyanın kaliteli insan peşine düştüğünü ve benzerî gelişmeleri görüyoruz. Bu tablo karşısında yöneticilider ayrımı fiilen ortadan kalkmaktadır.
Yönetici Nasıl Olmalıdır? Sorusuna Çerçeve Cevaplar
1) Moral ihtiyaçların tatminine büyük önem verir. Kendilerini iyi hisseden insanlar iyi şeyler yapabilirler.
2) Ne kadar küçük olursa olsun her olumlu katkıyı değerlendirir. Her olumsuz katkıya dikkat eder.
3) En ilgisiz göründüğü bir anda bile bütün ayrıntılar kontrolü altındadır. Ayrıntıların sonuçları nasıl etkilediğinin örneklerini defalarca yaşamıştır. Ciddiyet ve disiplinin ayrıntılardaki dikkatle devam edebileceğini bilmektedir.
4) İç rekabetin düşmanlığa dönüşmesine asla izin vermez. İnsanları birbirine ezdirmez.
5) Olayları tarafsız bir gözle inceler ve hükmünü bu tarafsız bakıştan sonra verir. Hükmünü verdikten sonra artık taraflıdır ve taraflı olmak ne gerektiriyorsa onu yapar.
6) Sabır büyük bir organ